روش های استفاده از پودر موبر سنتی را در این مقاله بخوانید تا بهترین تصمیم را بگیرید.
نوع پوست، رنگ مو و درشتی فرد تعیین می کند که کدام دستگاه مناسب ترین است و همچنین پاسخ به درمان را پیش بینی می کند. بیمار ایده آل دارای انتظارات واقع بینانه، وضعیت غدد درون ریز طبیعی، با موهای تیره ضخیم و رنگ پوست روشن است.
تکنیک‌های فعلی معمولاً در از بین بردن دائمی موهای سفید یا موهای نازک پوستی موفق نیستند. زمانی که ساقه موی رنگدانه در داخل فولیکول وجود داشته باشد، لیزر درمانی بسیار موثرتر است.
بنابراین، بیماران نباید حداقل 6 هفته قبل از درمان، کندن یا اپیلاسیون را انجام دهند. تراشیدن، بلیچینگ یا استفاده از مواد موبر شیمیایی جایگزین قابل قبولی برای بیمارانی است که در انتظار درمان با لیزر هستند.
به دلیل افزایش خطر آسیب چشم، بیماران نباید در لبه اوربیت درمان شوند. برخی داروها و عدم تعادل هورمونی ممکن است به دلیل تحریک مو، از حذف دائمی موهای زائد جلوگیری کنند. در حالی که درمان با طول موج کوتاه‌تر (مثلاً لیزر یاقوتی) در بیماران روشن‌تر قابل انجام است، ترجیحاً در بیماران تیره‌تر از دستگاهی با طول موج بلندتر استفاده شود.
گزارش های اخیر حاکی از القای رشد مو پس از لیزر موهای زائد است. این معمولاً در بیماران زن جوان با انواع پوست III-VI رخ می دهد که با موهای تیره ظریف در قسمت جانبی صورت ظاهر می شوند.
هایپرتریکوز ناشی از لیزر در نواحی تحت درمان و همچنین در نواحی تحت درمان مجاور مشاهده می شود.ظاهر موهای زائد ممکن است به روش های مختلفی اصلاح شود.
برش با قیچی یا اصلاح با تیغ یا ریش تراش برقی، اگرچه گاهی اوقات از نظر روانی برای بیمار قابل قبول نیست، اما ساده ترین روش ها هستند و کمترین احتمال تحریک پوست را دارند. این تکنیک‌ها رشد سریع‌تر یا ضخیم‌تر را تحریک نمی‌کنند.
